Kinderopvang

Hallo allemaal,
Gisteren stond San Mateo op het programma. In de overvolle bus had ik het geluk om naast de dikste Guatemalteekse vrouw te mogen zitten die ik ooit gezien heb. Ook stond deze dag in het teken van de herdenking van een van de grootste aardbevingen ooit in Guatemala, die van 1976. Met meer dan 23.000 doden. Op SEA zijn ze hier ook stil bij blijven staan en hield Lys een korte toespraak voor de kinderen op het speelplein. Ze hield de kinderen voor dat zij gelukkig kunnen zijn dat ze dit nog nooit hebben hoeven meemaken. Ook San Mateo en Antigua waren toen erg getroffen. In San Mateo stond geen hut meer overeind en waren er veel doden te betreuren. Wat Lys het meest was bijgebleven was vooral het geluid van een aardbeving en de voedseldropping uit vliegtuigen. Een voordeel van deze aardbeving was wel dat Guatemala heeft afgezien van een militaire interventie in het toen nog Brits Honduras, nu Belize. Volgens Lys had dat nog veel meer doden gekost om een oorlog tegen Engeland te beginnen!
In de vergadering werd er vooral gesproken over het thema “liefde”, wat het thema van de maand februari is. De aandacht en de liefde voor de kinderen is het allerbelangrijkste op SEA. Na de lunch waren er twee kinderen die niet mee terug wilde naar de Guarderia, de kinderopvang, in het oude schoolgebouwtje. Daar heb ik mij toen over ontfermt en net zo lang op hen ingepraat dat ze toch meegingen. Ik wist zogenaamd de weg niet en het oudste meisje wilde die mij wel tonen. Achteraf bleken het twee kinderen te zijn van de familie Zamorra, waar een van onze donateurs in 2011 een huisje voor heeft laten bouwen. Het loopt niet echt snel met twee van die hummeltjes aan de hand, waarbij er onderweg ook nog een in haar broek plaste…. Op de Guarderia werden ze liefdevol opgevangen door Seño (Juf) Glenda. Ze hebben voor mij nog een dansje gedaan en blinde mannetje gespeeld. Ook tekeningen werden er gemaakt, die uiteraard allemaal voor mij waren. Opvallend was dat alle meisjes een draagdoek met een pop droegen. De kleine Alex heeft zowat de hele middag bij mij gezeten en was lekker aanhankelijk en ondeugend! Op de terugweg heeft hij tot bijna aan het einde aan mijn hand meegelopen en sprong van de ene stoep op de andere. En dan te bedenken dat toen wij hem voor het eerst zagen in januari 2011 hij nog niet kon lopen en niet kon praten. Hoewel hij mij mama noemde, kwamen er toch ook al wat woordjes uit zijn mond. Op de terugweg hebben we de meeste kinderen weer thuis afgeleverd en zo heb ik ook nog even de huisjes van de familie Zamorra en dat van de familie van Alex kunnen zien. Op het project was een oude schoolvriendin van Lys en die komt vanaf nu de leerkrachten op vrijdag wat bijspijkeren met betrekking tot de “moeilijke” kinderen en hoe je daar het beste mee kunt omgaan.
Net op tijd haalden Eduardo en ik de bus, snel naar huis, douchen en omkleden, want dat is wel nodig na zo dag op de kinderopvang en toen naar het huisje van Tom gewandeld, waar Jan en Ineke nu wonen. Ook de jarige Sjoukje en Joke waren daar en Ineke had heerlijk gekookt. We hebben een hele gezellige avond gehad en zijn met de taxi naar huis gegaan.

Tot morgen,

Jan